Thursday, September 29, 2011 |
0
അഭിപ്രായ(ങ്ങള്)
'ഇന്ദുലേഖ'യെന്ന പൂത്തുലഞ്ഞ തണല്മരം നട്ടുവളര്ത്തിയ ചന്തുമേനോനു പിന്നാലേ വന്ന സി. വി. രാമന്പിള്ള വടവൃക്ഷങ്ങളാണ് സൃഷ്ടിച്ചത്. തിരുവിതാംകൂറിന്റെ ചരിത്രത്തെ ആധാരമാക്കിയുള്ള 'മാര്ത്താണ്ഡവര്മ' (1891), 'ധര്മരാജാ' (1913), 'രാമരാജാ ബഹദൂര്' (1921) എന്നിവയും സാമൂഹിക നോവലായ 'പ്രേമാമൃത' (1917)വുമാണ് സി. വി. യുടെ നോവലുകള്. ദര്ശനത്തിന്റെയും രചനാവൈഭവത്തിന്റെയും അസാധാരണത്വര കൊണ്ട് 'ധര്മ്മരാജാ'യും 'രാമരാജാബഹദൂറും' നിത്യവിസ്മയങ്ങളായി ഉയര്ന്നു നില്ക്കുന്നു. സി. വി. യുടെ സ്വാധീനതയാല് ഒട്ടേറെ ചരിത്ര നോവലുകള് പിന്നീടുണ്ടായി. കാരാട്ട് അച്യുതമേനോന് (വിരുതന് ശങ്കു, 1913), കെ. നാരായണക്കുരുക്കള് (പാറപ്പുറം, 1960 - 1907, ഉദയഭാനു) അപ്പന് തമ്പുരാന് (ഭാസ്കര മേനോന്, 1924, ഭൂതരായര് 1923), അമ്പാടി നാരായണപ്പുതുവാള് (കേരള പുത്രന്, 1924), ടി. രാമന് നമ്പീശന് (കേരളേശ്വരന്, 1929) തുടങ്ങിയവരാണ് സി. വിക്കു ശേഷം വന്ന നോവലിസ്റ്റുകളില് ശ്രദ്ധേയര്. നാരായണക്കുരുക്കളുടെ 'ഉദയഭാനു', 'പാറപ്പുറം' എന്നിവ ആദ്യത്തെ രാഷ്ട്രീയ നോവലുകളാണെന്നു സാഹിത്യചരിത്രകാരന്മാര് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. ആദ്യത്തെ അപസര്പ്പകനോവലാണ് 'ഭാസ്കര മേനോന്'. കേശവക്കുറുപ്പിന്റെ 'മാധവക്കുറുപ്പ്' (1922), ഒ. എം ചെറിയാന്റെ 'കാലന്റെ കൊലയറ' (1928) അനന്തപദ്മനാഭപിള്ളയുടെ 'വീരപാലന്' (1933), ചേലനാട്ട് അച്യുതമേനോന്റെ 'അജ്ഞാതസഹായി' (1936) തുടങ്ങിയ അപസര്പ്പക നോവലുകളും തുടര്ന്നുണ്ടായ കപ്പന കൃഷ്ണമേനോന്റെ 'ചേരമാന് പെരുമാള്', കെ. എം. പണിക്കരുടെ 'കേരള സിംഹം', പള്ളത്തു രാമന്റെ 'അമൃത പുളിനം', സി. കുഞ്ഞിരാമമേനോന്റെ 'വെളുവക്കമ്മാരന്' തുടങ്ങിയ ചരിത്രനോവലുകളും ഇക്കാലത്തുണ്ടായി. മുത്തിരിങ്ങോട് ഭവത്രാതന് നമ്പൂതിരിപ്പാടിന്റെ 'അപ്ഫന്റെ മകള്' നമ്പൂതിരി സമുദായത്തെ കേന്ദ്രമാക്കി സാമൂഹിക നോവലിന്റെ മാതൃക അവതരിപ്പിച്ചു. |
0 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്):
Post a Comment