Thursday, September 29, 2011 |
0
അഭിപ്രായ(ങ്ങള്)
ഉജ്ജ്വലമായ വാമൊഴി സാഹിത്യപാരമ്പര്യവും കേരളത്തിനുണ്ട്. കൃഷി, വിവാഹം, ജനനം, മരണം, ദേവതാരാധന, അനുഷ്ഠാനം തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുണ്ടായ നാടന് പാട്ടുകളാണ് ഈ വിഭാഗത്തില് വരുന്നത്. 12-ാം നൂറ്റാണ്ടിനു മുമ്പുള്ള നാടന് പാട്ടുകളൊന്നും ഇതുവരെ കണ്ടു കിട്ടിയിട്ടില്ല. പലതിന്റെയും കാലം കണക്കാക്കുകയും എളുപ്പമല്ല. വാമൊഴി ഗാനപാരമ്പര്യത്തിലെ രണ്ടു പ്രധാന ധാരകളാണ് വടക്കന് പാട്ടുകളും തെക്കന് പാട്ടുകളും. വീരകഥാഗാനങ്ങളാണവ. ഇവയുമായി ബന്ധമില്ലാത്ത മറ്റനേകം ഗാനങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ആധുനിക കാലത്ത് നാടകഗാനങ്ങളും, ചലച്ചിത്രഗാനങ്ങളുമാണ് ഏറ്റവുമധികം ജനപ്രീതി നേടിയത്. 16-ാം നൂറ്റാണ്ടില് തുഞ്ചത്തെഴുത്തച്ഛന്റെ കിളിപ്പാട്ടുകള് ഉണ്ടായതോടെ മലയാളത്തിലെ യഥാര്ത്ഥ കാവ്യ വിപ്ലവത്തിനു തുടക്കമായി. "സാഹിത്യത്തിലെ പൂര്വ്വ ഭാഷാരീതികളുടെ സ്വാഭാവിക പരിണാമമായിരുന്നു എഴുത്തച്ഛന്റെ ഭാഷ. പക്ഷേ, എഴുത്തച്ഛന്റെ ഭാഷാ രീതിവരെ പരിണമിച്ചു നിലവാരപ്പെട്ട മലയാള പദ്യഭാഷയ്ക്ക് അതിനിപ്പുറം പറയത്തക്ക യാതൊരു പരിവര്ത്തനവും ആധുനിക കവിത്രയത്തിന്റെയും പിന്നീട് വന്ന പ്രമാണികളുടെയും കൃതികളില് കാണുന്നില്ല" (9). അധ്യാത്മ രാമായണം കിളിപ്പാട്ട്, ഭാരതം കിളിപ്പാട്ട് എന്നിവയാണ് എഴുത്തച്ഛന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ കൃതികള്. തനിമലയാളവും ഗ്രന്ഥലിപിയും സ്വീകരിച്ച അദ്ദേഹം ആധുനിക മലയാള ഭാഷയ്ക്കും സാഹിത്യത്തിനും അടിത്തറ പാകി. ഭാഷാപിതാവെന്ന് തുഞ്ചത്തെഴുത്തച്ഛനെ വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്നതും അതുകൊണ്ടാണ്. പൂന്താനം നമ്പൂതിരിയാണ് എഴുത്തച്ഛന്റെ കാലത്ത് ജീവിച്ചിരുന്ന ശ്രദ്ധേയനായ മറ്റൊരു കവി. |
0 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്):
Post a Comment